Gelderland

Paleis Het Loo is een voormalig koninklijk paleis en tegenwoordig een nationaal museum, gelegen aan de rand van Apeldoorn. In februari 1958 werd in paleis Het Loo in Apeldoorn een vleugel ingericht voor de opvang van repatrianten uit Indonesië. Dit gebeurde op initiatief van de in het paleis wonende prinses Wilhelmina, die zich het lot van de Indische Nederlanders aantrok. Het ging in die periode om de groep die als gevolg van een felle anti-Nederlandse campagne in Indonesië tijdens het conflict om Nieuw-Guinea moest repatriëren. Eind 1959 kwam aan de opvang in Het Loo een einde.

Tony Kuchel werd met zijn ouders en broers ondergebracht in hotel de Branding in Doorwerth. Dit pension bestond uit een groot stenen huis en barakken. In de barakken woonden 30 gezinnen, in het huis 60. Lees hier zijn verhaal van aankomst. 

Gelegen in een bocht van de Groesbeekse weg ligt, enigszins verscholen in het groen, de witte villa Oud-Mariënboom. Naast de villa staat het voormalige hotel Mariënboom dat van 1950 tot 1958 diende als contractpension. Kort na 1900 liet de eigenaresse die er toen woonde naast Oud-Mariënburg een hotel pension bouwen dat ook de naam Mariënboom kreeg. 

De Koerberg bestond in het jaar 1950 uit twaalf huisjes van aankomst. Op 4 oktober 1950 kwamen de eerste 40 van de in totaal 85 KNIL-mensen aan om tijdelijk in deze huisjes te gaan wonen, sommigen voor een paar maanden en anderen voor bijna 2 jaar. Het opvangcentrum is hier tot eind maart 1953 geweest en in deze periode zijn er nog 6 bungalows bijgekomen.

De Molukse barak in het Nederlands Openluchtmuseum in Arnhem is eigenlijk ‘verdwaald’. Hij komt namelijk uit het Brabantse Lage Mierde. Alhoewel de barak niet in Oost Nederland heeft gestaan is ze wel exemplarisch voor het verhaal over de Molukse migratie naar Nederland en het algemene verhaal over de huisvesting van de Molukse repatrianten in barakken.