Limburg

Max Hattu, een bekende naam in de Molukse gemeenschap in Venlo, is geboren in Kamp Blerick in Venlo in 1953. De familie Hattu arriveerde in de lente van 1951 in Amsterdam met het transportschip de Asturias. Na een tijdje in Tiel te hebben gewoond moest de familie naar een woonoord in het zuiden van het land. Zijn familie was een van de eerste Molukse gezinnen die in Kamp Blerick woonden. Deze gezinnen werden ondergebracht in speciale woonbarakken voor de kazerne.

Taurus World of Adventure is nu een van de bekendste entertainment locaties (laserschieten/ bowlen) van Noord- Limburg maar was eens een pension waarin 1958 de familie Bellel terecht kwam. Deze villa heette vroeger In de Dennen en werd gebouwd in 1935. In de periode van De Tweede Wereldoorlog was er daar op het dak een uitkijkpost van de Duitsers. Tussen 1947 tot 1957 was de villa in het bezit van de heer Dielen. In 1957 werd het pand gekocht door familie Joordens uit Grubbenvorst. De familie bouwde een linkervleugel aan met als doel meer gasten te ontvangen voor het hotel, maar ook als een contractpension waar gerepatrieerden uit Nederlands-Indië werden ondergebracht.

De allereerste tien Molukse gezinnen die in het kamp Vlakwater werden ondergebracht kwamen in december 1953 aan. In 1954 woonden er tweeëndertig gezinnen en vijf alleenstaanden, in totaal 132 personen. In 1961 woonden er 191 personen. Het kamp bestond uit vier woonbarakken met drie keukenbarakken. Verder een barak voor de kerk en kantine, een school met een woning voor de leerkracht, een ketelhuis, een barak met de woning voor de kampbeheerder en een ruimte voor de dokter die ook als kraamkamer dienst deed en in het midden van het kamp lag een brandvijver. 

Dit hotel is van de familie Lamerichs en bestaat nog steeds.  Een van de dochters die de periode van contractpensions zich goed herinnert is Lity Marx Lamerichs. Volgens Lity kwamen de eerste gasten vanuit Nederlands-Indië in de jaren ‘50 en later in de jaren ’60. “Ik ben zelf geboren 1952. Met de meeste kinderen hebben we gespeeld en leerden ook het Maleis. In de jaren zestig hadden mijn ouders ook een Hotel in Maastricht en daar hebben ook repatrianten gezinnen gewoond. Mijn moeder heeft nog  foto’ s van een Sinterklaasfeest in Geulhem met gezinnen uit Nederlands-Indië.”

In 1882 lieten Franse dominicanen paters een eenvoudig klooster met een kapel genaamd Onze Lieve Vrouw Onbevlekt Ontvangen bouwen in Rijckholt. Het klooster heeft sinds die tijd veel verschillende functies gehad. Het bleek dat het moeilijk was om het klooster te verkopen en daarom werd tot verhuur van gedeelten daarvan overgegaan. In 1951 werden er de eerste gedemobiliseerde KNIL-soldaten, Indische en Nederlanders  met hun gezinnen ondergebracht. Zij bleven niet lang. Na hun vertrek in november 1952 kwamen er 35 gezinnen van Molukse ex-KNIL soldaten wonen.

Kamp Oude Molen was in een mooie bosrijke omgeving gesitueerd, dichtbij de grens met Duitsland. Net als andere woonoorden fungeerde Kamp Oude Molen in de eerste instantie als arbeiderskamp van de Nederlandse Arbeids Dienst (N.A.D). In 1952 werd het kamp gereed voor de komst van Molukse ex-KNIL militairen en hun gezinnen. De meeste van de gezinnen kwamen vanuit andere plekken in Nederland naar het kamp. De oude kantine van het kamp werd omgetoverd tot een school. De allereerste groep die daar werd gehuisvest bestond uit achtentwintig gezinnen.

In het centrum van Eygelshoven bevond zich Pension De Jongen. Waar het pand tegenwoordig voor dient is onbekend. “Ik ben er in de zomer van 2018 met mijn man naartoe gereden. De familie De Jongen is nog altijd bekend in het dorp/stad. Er was bijvoorbeeld een slagerij De Jongen en een café-restaurant. Vooral de ouderen in het ouderenhuis wisten nog verhalen over die tijd te vertellen.” (Evy Boer de Wit) 

Hotel Van Espen is gebouwd door de grootvader van Nelly Ober-Hoen, in circa 1935. In 1952 werd het hotel gemoderniseerd door haar vader. De familie Hoen woonde in het hotel op de begane grond. “We hadden beneden een paar vertrekken voor ons. De kinderen besteden hun tijd het vaakst in de serre vooraan het hotel”, vertelt Nelly.