“Het zal 1950 of begin 1951 geweest zijn toen mijn vader met zijn moeder zo vrolijk over De Dam liepen. Door wie ze werden gefotografeerd is mij niet bekend maar ze kijken de camera in alsof ze op wereldreis zijn en voor eerst Amsterdam aan doen.
Ze waren ook pas net in Nederland. Op 31 oktober waren ze vanuit Jakarta aangekomen in Rotterdam. Althans dat denk ik omdat er in de familie nalatenschap een menukaart zit van een ‘Diner D’Adieu’ aan boord van de ’Paquebot à Moteur ‘Willem Ruys’ 1ière classe de 26 octobre 1950’. Het was de 17de reis van de Willem Ruys van Jakarta naar Rotterdam.
Mijn grootouders Siok Bie Liem en Tine Bertien Nio Go reisden samen met hun vier kinderen naar Nederland. Ze waren samen met mejuffrouw Khouw en mejuffrouw Mak Swan Nia de enige Chinezen tussen de circa negenhonderd reizigers op de passagierslijst. Ik stam van twee Chinese families die al meerdere generaties op Java woonden voor ze vertrokken.
Opa studeerde eind jaren twintig begin jaren dertig farmacie in Amsterdam. Hij woonde toen in de Frans van Mierisstraat 61. In zijn fotoalbum vond ik een foto gemaakt in het Laboratorium aan de kloveniersburgwal. Na zijn studie in Amsterdam, ging mijn grootvader terug naar Nederlands-Indië en startte daar zijn eigen apotheek in Malang. Daar werd in 1942 mijn vader geboren. Niet veel later opende hij een tweede apotheek in Surabaya.
In 1950 besloten mijn grootouders Java te verlaten op de vlucht voor de toenemende Indonesische agressie tegen Chinezen. Het idee was dat ze tijdelijk naar Nederland zouden gaan. Ze vertrokken met zijn zessen: mijn grootouders, mijn toen achtjarige vader, zijn broers en zus. Dat mijn grootouders na aankomst in Rotterdam naar Amsterdam reisden lijkt door zijn studieverleden een logische keuze. In Amsterdam woonden ze eerst in een hotel. De rekeningen van het hotel zijn bewaard gebleven, daarop is te zien dat ze in ieder geval van 31 oktober 1950 tot 13 januari 1951 in Familie-Hotel Museum Pension aan de PC Hooftstraat 2. Er staan zeven mensen op de factuur. Waarschijnlijk is er ook een baboe mee gekomen.
Na het hotel is de familie naar een pension op Koninginneweg 155 verhuisd, op een steenworp afstand van de Frans van Mierisstraat waar mijn vader als student woonde. In april 1954 kon mijn opa een kleine apotheek overnemen aan de Utrechtsestraat 86. Hij gaf de zaak de naam ‘Proton’ vernoemd naar de deeltjes die nog kleiner zijn dan een atoom. Die apotheek, nu De Medicijnman geheten, bestaat nog altijd.”
Dit zijn de eerste resultaten van het onderzoek dat documentair fotograaf Suzanne Liem doet voor haar nieuwe project over Peranakan Chinezen in Indonesië aan de hand van de geschiedenis van haar vader.