Pension De Swarte Ruijter - Holten

Geschreven door Lysbet Haverkamp

Het verhaal van Yvonne van Wijk en Ronald Isaak

Pension De Swarte Ruijter in Holten is tegenwoordig een restaurant. In het restaurant en in het chalet ernaast werden, na een oproep in het Holtens Dagblad, vanaf 1957 repatrianten opgevangen. Eén van hen is Yvonne van Wijk. Ze heeft goede herinneringen aan de Swarte Ruijter: “het was er prima”. In het aankomstverhaal van Ronald Isaak duikt De Swarte Ruijter ook op: met zijn familie arriveerde Ronald in maart 1957 in Rotterdam. Zijn vader had een baan gekregen in de mijnen in Limburg, de reis ging rechtstreeks naar Valkenburg. Toen bleek dat hij niet in een technische functie werd aangesteld maar onder de grond zou werken, nam hij ontslag. Hij vond werk in Deventer, bij de Diepdruk. Gevolg was dat hij ieder weekeinde naar Valkenburg reisde, want huisvesting was niet gemakkelijk te krijgen. De familie trok van Valkenburg naar De Swarte Ruijter, naar Apeldoorn (’t Loo) naar Diepenveen (Borgelerhof), en kwam uiteindelijk terecht in de Rivierenwijk in Deventer. 

Ronald werd 6 jaar op de boot van Bandung naar Nederland. Hij kwam in een korte broek aan in de sneeuw. Hij woonde niet lang in Limburg, de eerste klas deed hij in Almelo waar zijn oma woonde. De tweede deed hij in Holten toen ze in De Swarte Ruijter woonden. Hij liep een jaar lang van de berg naar de school in het dorp. Er waren in totaal 4 Indische kinderen op die school, maar hij trok niet met ze op. Hij hield vooral van lezen! Dat zijn vader bij de Diepdruk werkte, had een groot voordeel: de Pep, Donald Duck, Panorama, Margriet, etc. kwamen gratis binnen!